Recenzja gry POW!

2018-11-05

pow «dźwięk ciosu / kolizji»
_{za słownikiem onomatopei}

Muszę przyznać, że jestem pełen podziwu dla doktora Reinera Knizii. Znaczna część jego gier reprezentuje sobą zaskakująco wysoki poziom, a ma ich na swoim koncie ponad dwieście. POW! jest jedną z nich. Zapraszam do recenzji!

PODSTAWOWE INFORMACJE

W POW! może zagrać od 2 do 5 osób. Sugerowany minimalny wiek graczy to 8 lat.

Przewidywany czas rozgrywki wynosi 20 minut. Gra ujrzała światło dzienne w 2016 roku dzięki wydawnictwu Gigamic.

WYGLĄD

POW! to niewielka gra kościana traktująca o komiksach superbohaterskich. Oprawa graficzna stoi na wysokim poziomie. Ilustracje są kolorowe i mają charakterystyczny styl. Przedstawieni na nich superbohaterowie i superzłoczyńcy przyprawili mnie o uśmiech na twarzy. Mamy tutaj mężczyznę kota atakującego włóczką czy człowieka ślimaka obrzucającego oponentów śluzem. Gra nie traktuje się do końca poważnie i jest to zaleta.

ZAWARTOŚĆ

W niedużym, ale estetycznym opakowaniu znajdziemy:

12 kafelków superbohaterów
12 kafelków złoczyńców
5 naprawdę solidnie wykonanych kości
wielojęzykową instrukcję
uroczą ilustrację ukrytą po wewnętrznej stronie wieka :)

ROZGRYWKA

W POW! gracze wcielają się w twórców komiksów. Każda dobra historia musi mieć zarówno bohaterów jak i czarne charaktery. Uczestnicy będą podczas gry tworzyć nowe postaci i podkradać pomysły od konkurentów. Czytelnicy mają wybredne gusta i każda z postaci, która pojawi się na kartach komiksu zostanie odebrana w inny sposób. Wpłynie na otrzymane na koniec gry punkty.

Przygotowując grę należy rozłożyć kafelki bohaterów i złoczyńców w dwóch osobnych rzędach.
W swojej turze gracz rzuca wszystkimi kośćmi do trzech razy.
Po każdym rzucie gracz może odłożyć jedną z kości i zachować jej wynik.
Gracz może przerwać rzucanie kośćmi w dowolnym momencie, ale wynik trzeciego rzutu jest zawsze ostateczny.
Na kościach znajdują się cztery symbole: niebieskie tarcze, pomarańczowe czaszki oraz niebieskie i pomarańczowe dymki.
Gracz zabiera kafelek bohatera jeżeli uzyskał przynajmniej jedną tarczę. Ilość wyrzuconych tarcz wskazuje, którego bohatera należy zabrać (licząc od początku rzędu).
Gracz zabiera kafelek złoczyńcy jeżeli uzyskał przynajmniej jedną czaszkę. Sytuacja analogiczna do powyższej.
Zebrane kafelki układa się przed sobą na dwóch stosach, po jednym dla bohaterów i złoczyńców. Podczas gry nie można ich przeszukiwać.
Jeżeli gracz wyrzuci trzy dymki danego koloru to może zabrać od innej osoby pierwszy z góry kafelek ze stosu odpowiadającego kolorom dymków.
Jeśli gracz wyrzuci cztery dymki tego samego koloru to może zabrać dowolny kafelek z danego stosu.
Jeśli wynik rzutu pozwala na wykonanie więcej niż jednej akcji gracz wybiera, którą z nich chce wykonać.
Jeśli wynik rzutu nie pozwala na wykonanie żadnej akcji to gracz musi zabrać z rzędów kafelek z najniższym wynikiem.
Gra kończy się w momencie kiedy wszystkie kafelki zostaną zabrane z rzędów.
Jeżeli na końcu gry, któryś z graczy ma więcej bohaterów niż złoczyńców to musi ich się ich pozbyć. Odrzuca kafelki tak długo, aż będzie miał tyle samo bohaterów co złoczyńców. W komiksie musi panować równowaga!
Wygrywa gracz, który zdobędzie największą ilość punktów.

MOJA OCENA:

Sięgając po POW! trzeba mieć świadomość, że jest jest to prosta gra typu "push your luck". Każdy gracz sam decyduje jakie akcje podejmie na podstawie wyników na kościach, jednak w ostateczności wszystko zależy od szczęścia. Należy jednak pamiętać, że POW! nigdy nie miało być grą skomplikowaną. Za cenę losowości oferuje krótką, kolorową i niewymagającą rozrywkę. Doskonały tytuł kiedy chcecie się rozluźnić przed rozpoczęciem kolejnej kilkugodzinnej rozgrywki w – tu wstaw swoją ulubioną długą grę – lub po prostu kiedy chęć pogrania nie koresponduje z ilością posiadanego przez Was czasu. :)

Serdecznie polecam.

Kamil „Sythriel” Pruski

Pokaż więcej wpisów z Listopad 2018