Fauna (druga edycja)

Nie ma nic wspanialszego od pięknie wydanej gry, która przyciąga i wciąga niczym magnes. Taka właśnie jest „Fauna”. W kwestii oprawy wizualnej zadziałała u mnie tzw. miłość od pierwszego wejrzenia. Barwne, urokliwe pudełko niczym Pamela Anderson, przyciąga uwagę otoczenia (przynajmniej męskiej jego części). Co zaskakujące, wnętrze jest równie bogate i wartościowe co zewnętrzna otoczka (co u wspomnianej Pameli może budzić pewne wątpliwości). Ogromna plansza do gry, 180 dwustronnych kart zwierząt, kolorowe kostki-znaczniki, pionek w kształcie lwa, pudełko na karty. To wszystko znajdziecie wewnątrz „Fauny”. Jakość wykonania: 6+. Tylko jak przekłada się to na grywalność? Zaraz ocenimy... Plansza do gry to tak naprawdę duuuża mapa świata podzielona na obszary, wokół której umieszczono tor punktacji (1-120). Pod nią znajdziemy też „miary” wagi oraz długości/wysokości oraz tabelkę podpowiadającą jak prawidłowo podliczać punkty. Każdy z graczy otrzymuje 7 znaczników wybranego koloru, z czego jeden umieszcza na początku toru punktacji. Karty zwierząt tasujemy i umieszczamy w specjalnym pudełku. Tylko dlaczego nie można jednocześnie umieścić tam wszystkich 180 kart? Pierwsza mała ryska na diamencie. Z pudełka „kukają” do nas kolejne zwierzaczki oraz informacja, które parametry musimy w związku z nimi określić. Są to zawsze: OBSZAR (podana jest ich ilość), CIĘŻAR, DŁUGOŚĆ/WYSOKOŚĆ oraz opcjonalnie DŁUGOŚĆ OGONA. Niewidoczna część karty skrywa odpowiedzi na te intrygujące pytania. „Fauna” stanowi doskonałe połączenie zabawy, a także fachowej wiedzy. Wszystkie podane na kartach informacje pochodzą z naukowych źródeł, z których wiarygodnością trudno dyskutować. 360 gatunków zwierząt tu zawartych zmierzono, zważono i zapytano o miejsce zameldowania. O ile lew, czy żyrafa nie stanowią większego wyzwania, to już taki Almik haitański albo Borowiec wielki potrafi namieszać w naszych głowach. Do zabawy możemy zaprosić aż 6 osób w wieku... teoretycznie 10+ lat. Jest to jednak również fajna gra dla dwojga dorosłych! Tak naprawdę mniejsze dzieciaczki również odnajdą się w grze z naszą drobną pomocą. Przy bardziej egzotycznych stworzeniach (karty z czarną ramką wokół) częściej liczy się bowiem szczęście niż wiedza. Sam mechanizm zaś jest banalnie prosty. I to jest w „Faunie” piękne! Więcej na blogu Zwykłej Matki